And the Oscar goes to...

First part is in English, second in Dutch.
Eerste gedeelte is Engels, tweede Nederlands.

So I am going to try to describe two weeks in one post.

The weekend of 19, 20 and 21 February started out with a fun night at the karaoke bar. Yes I know, Pinto & Hobbs has been mentioned quite a lot, but can you blame me? It’s a bar that you can get in when you’re not 21 and you can sing as loud as you can. Your voice doesn’t have to be the best, as long as you have fun. And fun we had.

But we didn’t stay there for long, for the day after our alarm clock had been set for 7 a.m. because we were going on a skiing trip. With a big group we travelled to Willard Mountain in the typical yellow school busses to see if I could still ski a bit. And to my surprise I kind of could. With the six of us (Fem, Tom, Raphaël, Luca, Ilka and I) we skied down the mountain, choosing from the various slopes that were available. There were not a lot to choose from, yet the “Bunny Hopp” (one of the easiest) will forever hold a special place in my heart ;)

Now, I can hear you asking yourself “Jill, did you fall?” The answer to that question is positive. Two times I lost at least one of my skis. The first time was not that bad, but the second one could have won the Oscar for most hilarious fall ever. De pros in our little group (Raphaël, Luca and Ilka) convinced me to ski down the most difficult slope. About five meters down I fell flat on my face, but that wasn’t the worst. For I managed to slide down for about 10 meters, for I simply couldn’t stop. Once I finally managed to stop and lay still I could hear some worried voices from the skilift above us. “Are you okay?” I had lost my skis halfway down and Raphaël was so kind to bring them to me. According to Luca and Raphaël the fall was hilarious to see, and they regretted the fact that they hadn’t videotaped it. I for once was quite glad about that.

But in the end it was a very succesful day, and on the way back to school at least half of the bus was asleep. De rest of the evening and the Sunday morning I was exhausted and just wanted to sleep. Sunday consisted of doing homework, with at the end of the afternoon going to the movie How To Be Single with Fem and Anette.

So that was last weekend, now on to this one :D

The weekend started out with eating sushi. A lot of us had a craving for normal food for once and so we were totally ready. At a restaurant called Blowfish we enjoyed california rolls, mango and avocado rolls and fried shrimp rolls. Only typing about it makes me hungry again. After dinner it was time to go to the karaoke bar again (because we hadn’t been there for so long ;)) And here we had an awesome night.

Saturday was a “we are tired from going out and want to do nothing” day. But in the afternoon it was time to do groceries for the surprise party we were throwing Tom. Together with Tunҫkan, Luuk, Fem and Alex we bought decorations, groceries and a birthday cake. Thanks to Raphaël’s apartment we threw an awesome party, with the best thing being Tom’s reaction as he walked in the room. We had a pinata, great music and the best group of internationals, so overall it was a very good party.

Sunday was another “we are tired from going out but we have to do homework” day. So I did as little as I could and after that enjoyed my lazy Sunday. But later that day I was totally awake again, for I could finally watch the Academy Awards live! With a small group we were watching in the Waterbury Dining Hall how Mad Max won all of the Oscars. At 11 we left the dining hall and we we hoped that the livestream would work. So at the moment we had been waiting for the entire evening (would Leo win the Oscar) THE LIVESTREAM FROZE. Oh, I was so frustrated. But the screaming on the hallway and the Whatsapp group going crazy told us enough. HE FINALLY WON A OSCAR. After a few minutes the acceptance speech was up on the internet and I could finally be happy for Leonardo DiCaprio, Academy Award Winner.

So I typed this story on way too little sleep, but I think I made my adventures quite clear.
This was it for this week, I’ll see you later (alligator).

X Jill
P.S. In a while (crocodile)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik ga proberen om twee weken in een post te beschrijven.

Het weekend van 19, 20 en 21 februari begon goed met een vrijdag avondje naar de karaoke bar. Ja ik weet het, Pinto & Hobbs is al vaak voorbij gekomen, maar can you blame me? Het is een bar waar je naar binnen kunt als je nog geen 21 bent en je de longen uit je lijf kan zingen. De zang hoeft niet mooi te zijn, als je er maar plezier in hebt. En plezier dat hebben we zeker wel.

Maar het werd niet te laat, want de volgende dag moesten wij er al weer rond 7 uur uit, want wij gingen een dagje skiën. Met een grote groep gingen wij in de typisch gele schoolbussen naar Willard Mountain om daar eens te kijken of ik nog een beetje op de latten kon staan. Tot mijn verbazing ging dit nog best goed. Met zijn zessen (Fem, Tom, Raphaël, Luca, Ilka en ik) zijn wij verschillende malen van de berg af gegaan. Heel lang waren de afdalingen niet, en er waren er ongeveer drie om uit te kiezen. Maar toch zal de Bunny Hop (de makkelijkste afdaling) voor altijd een plekje in mijn hart hebben ;)

Nu hoor ik jullie je afvragen “Maar Jill, ben je nog gevallen?” het antwoord daarop is positief. Twee keer ben ik minstens een ski verloren. De eerste keer viel nog best mee, maar de tweede is er een voor in de boeken. De pro’s in ons groepje (Raphaël, Luca en Ilka) wisten mij te overtuigen om van de lastigste piste af te gaan. Ongeveer vijf meter naar beneden ging ik languit. En niet alleen dat, maar ik gleed ook nog een goede tien meter naar beneden omdat ik niet kon stoppen. Toen ik eenmaal stil lag, hoorde ik vanuit de skilift boven ons verschillende bezorgde stemmen “Are you okay?” roepen en moest Raphaël mijn ski’s mee naar beneden nemen die ik ergens bovenaan was verloren. Volgens Luca en Raphaël was het wel hilarisch om te zien, en hadden ze spijt van het feit dat ze het niet gefilmd hadden. Dit vond ik dus helemaal niet erg.

Maar al om al was het een erg geslaagde dag, en op de terugweg in de bus was bijna iedereen zo moe dat ze in slaap vielen. Ook de rest van de avond, en het begin van de zondag, was ik kapot en super moe. Zondag bestond vooral uit huiswerk maken, met als afsluiter naar de film How To Be Single met Fem en Anette.

Dat was vorige week, en nu dit weekend :D

Het weekend hebben wij goed ingeluid met sushi. Iedereen had een zware craving voor “normaal” eten en we waren er dus helemaal klaar voor. Bij Blowfish hebben wij genoten van california rolls, mango and avocado rolls en fried shrimp rolls. Alleen al het typen geeft me een honger gevoel. Na het eten was het tijd om weer eens naar de karaoke bar te gaan (want hier waren we al zo lang niet meer geweest ;)) Ook hier hebben wij weer een geweldige avond gehad!

De zaterdag was vooral een “we zijn moe van het stappen dus we doen helemaal niets” dag. Maar in de namiddag was het tijd om inkopen te doen voor de surprise party voor Tom! Samen met Tunҫkan, Luuk, Fem en Alex hebben we versieringen, boodschappen en een taart gekocht. Met dank aan het apartement van Raphaël hebben we een mooi feestje gegeven, en het beste was de reactie van Tom toen hij de kamer binnen stapte. Met een pinata, goede muziek en de beste mensen om mij heen was dit een zeer goed feestje.

Na dit feestje eindigde de avond voor ons, en was ik blij om weer in bed te liggen.

Zondag was ook weer een “we zijn moe van het stappen maar ik moet huiswerk maken” dag. Dus heb ik het minimale gedaan en heb ik daarna genoten van een luie zondag. Maar s’avonds was ik er weer klaar voor want ik kon eindelijk de Academy Awards live kijken! Met een groepje zaten wij in de Waterbury Dining Hall te kijken hoe Mad Max alle Oscars won. Om 11 uur verlieten wij de dininghall en hadden wij alle hoop gevestigd op de livestream. En op het moment waar we al de hele avond op zaten te wachten (ging Leo nu wel of niet die Oscar winnen) HANGT DE LIVESTREAM VAST. Oh ik ben nog nooit zo gefrustreerd geweest. Maar door het gegil op de gang en de Whatsapp groep die helemaal los ging was het wel duidelijk. EINDELIJK HEEFT HIJ EEN OSCAR. Na een tijdje wachten was de acceptance speech al te vinden op internet, en kon ik eindelijk blij zijn voor Leonardo DiCaprio, Academy Award Winner.

Dus op te weinig slaap probeer ik nu dit verhaal te typen, maar volgens mij is het wel duidelijk. Dit was het weer voor deze week, see ya later (alligator)

X Jill
P.S. In a while (crocodile)